Cairns - Brisbane

Als we Els hebben uitgezwaaid, pakken we een bioscoopje en twee dagen laten verlaten we Cairns. De afgelopen dagen was het weer niet heel denderend. Zo'n 26 graden, bewolkt en hier en daar een kleine bui. Gelukkig zijn de wolken weg en zien we weer onze oude vertrouwde strak blauwe lucht. Na een uurtje uit Cairns weg gegaan te zijn, moeten we stoppen wegens wegwerkzaamheden. We horen wat linksachter ons en kijken beide nieuwsgierig richting de berm (we rijden hier nog steeds links, dus ja, onze berm is links. We weten dus nog steeds wat links en rechts is. Bedankt voor u vertrouwen mensen). Dan zien we dat een grote, rode 4x4 mitsubitsu met een nog grotere caravan ons inhaalt. Wat een idioot! Althans, dat was ons eerste gedachte. Vlak naast ons maakte de bestuurder een draai naar rechts, waardoor de caravan over de kop sloeg. Het gezin wat in de auto zat, had een engeltje op hun schouders, want wonder boven wonder sloeg de auto niet over de kop, terwijl de caravan dit wel deed. We schrokken ons rot, maar bedachten ons niet en renden naar de mensen toe. Gelukkig had niemand wat en was alleen de caravan totaal kapot. Naast ons, was er ook nog 1 Australische vrouw gestopt en het gezin was ons alle 3 erg dankbaar voor de hulp. Na een half uurtje kwam eindelijk de ambulance en politie. Nadat onze verklaringen opgenomen waren, konden we onze weg vervolgen naar Babina waar we twee nachten gratis hebben gekampeerd. In een avondwandeling rondom de campground, zien we voor het eerst een vuurvlieg. Ik weet dat het suf klinkt om enthousiast te worden om een insect, maar wauw! Dat is echt wel bizar! Het is net zoals je ziet in de tekenfilms. Het is echt een klein, maar heel goed zichtbaar, lichtje wat vliegt. Of we gedronken hadden of wat gerookt? Nee! We waren 200% nuchter.

Misschien hadden jullie het al meegekregen via Facebook, maar Annelot is aangevallen door een plant. In het regenwoud heb je heel veel planten en bomen en eigenlijk te weinig plek. Alle planten en bomen willen overleven en hebben hiervoor zon nodig. Elke plantsoort heeft een truc om te overleven. De ene boom groeit letterlijk om de andere heen. De andere zorgt voor een soort parasol, zodat andere niet kunnen overleven en weer anderen hebben slierten die ze van boom naar boom slingeren met weerhaken, zodat de slinger blijft haken. Deze slinger met pittige weerkhaken, daar is Annelot door gegrepen. Door Gijs zijn stoere daad, alertheid en EHBO kunsten, heeft ze het er levend afgebracht. Enkel een bloedvlek in Annelot haar mooie sok en AllStar. In een andere wandeling werd (wederom) gewaarschuwd voor de cassowary. Echter, hier in Queensland wordt er continu gewaarschuwd voor deze (inmens grote) vogel, maar hebben we er slecht maar 1 van heel ver weg gespot (denken wij). Hoe dan ook, toch uitkijken voor die beesten en vooral in deze wandeling. We zagen verse cassowary sporen, heel gaaf! Gijs begon gelijk harder te lopen, omdat we er zeker van waren dat ze vers waren. Annelot dacht alleen maar, dit is een heel nauw pad en we moeten ruimte hebben als zo'n cassowary ons aanvalt. Nog een kilometer verder zagen we nog steeds de sporen, tot we bij de rivier kwamen en de cassowary een andere weg had gekozen. Helaas, niet gezien, maar wel heel grote klauwensporen.

Vanaf Babinda gaan we naar Mission Beach en maken hier een 4 uur durende ochtend strandwandeling en lunchen heerlijk aan het strand in de schaduw die de palmbomen ons geven. Hierna zijn we klaar voor een paar dagen met vele wandelingen in verschillende national parks. In Bowing Green Bay NP blijven we twee nachten en kamperen we naast een wildpad, waar heel geregeld kangeroes voorbij springen en waar ons handwasje weer lekker droogt aan de lijn.

Aangekomen in Bowen halen we onze snorkelspullen weer te voorschijn en nemen we een duik. We zijn echter verwend wat betreft snorkelen en de plek valt vies tegen. Hier en daar een verdwaalt koraaltje en als je heel goed kijkt zwemt er zo nu en dan een grijze lelijke normale vis langs. Kortom 5 minuten later staan we alweer op het strand en besluiten dat dit snorkelavontuur afgelopen is. We gaan nog even naar een lookout met een 360 graden view en verlaten dan Bowen. We gaan naar Cathu State Forest, hadden ze best: vol met vervelende possums SF kunnen noemen.Tijdens het eten koken en het opeten en het afwassen worden we meerdere malen belaagd door 3 possums. Maar het kampvuurtje maakt veel goed. Oke achteraf waren de possums best wel leuk en grappig. Vooral als je er achteraan rent en allerlei vreemde oer geluiden maakt. Ze vliegen dan alle kanten op en springen in de eerste beste boom die ze tegen komen.

Vanaf Cathu zijn we naar Cape Hillsborough gegaan. Hier hebben we de boardwalk gedaan en een heerlijke strantwandeling.We hadden het plan hier flinkt te gaan wandelen, maar onze (lees Annelot) voorbereiding was niet echt fantastisch. Daarom hebben we het gehouden bij deze 2 kleinere wandelingen. Dus tijd over en wat ga je dan doen, plannen waar je kan slapen. We lunchen en vertrekken naar Yaamba een stuk zuidelijker en slapen hier op de gratis rest area. De volgende morgen is de tent een beetje vochtig dus voor we vertrekken hangen we deze te drogen op de schommel. We lopen een beetje door Yambaa en bekijken de woningen en de tuinen die erbij horen. Wat een ruimte en wat een prachtige woningen heb je hier in Australië. In de morgen komen we vroeg aan in Rockhampton, wat we hier gaan doen? Geen flauw idee. Ik denk overigens dat niemand in dit dorp weet wat hij of zij moet doen behalve tot 10 uur in bed liggen. De winkels gaan hier mega laat pas open en er is geen hond op straat.. Dus wij vermaken ons in de Coles, Woolworths en de IGA (supermarkten). Hierna beginnen we met shoppen, Gijs krijgt eenbodywarmer en Annelot een kortebroek met t-shirt eraan vast. Na dit spannende avontuur gaan we verder na Deep Water NP, in de buurt van Agnes Water. Om op de camping te komen rijden we eerst 2 keer fout. Uiteindelijk vinden we de camping en slaan onze tent op. De volgende morgen gaan we een strandwandeling maken. Aan het begin van het strand laten we onze slippers achter en gaan te voet verder. Na 2,5 uur de ene kant op gelopen te hebben, gaan we weer terug. En ja rekenwondertjes onder ons 2,5 uur heen is 2,5 uur terug en samen maakt dat 5 uurtjes! En 5 uurtjes later weer bij de slippers aangekomen. POTVERDORIE welke vlegel heeft mijn slippers geleent en ze niet meer terug gebracht (de nette versie van Annelot haar reactie). Want Gijs zijn slippers staan nog precies zoals achtergelaten, maar die van Annelot nergens te bekennen. We vragen wat rond maar niemand heeft de slippers gezien. Uhmmm, beetje vreemd, maar het zal wel we kopen wel nieuwe ;) Bijna bij de tent worden we gebeld, wie o wie kan dat zijn. Het is Cook de Ranger om ons ergens over te informeren. Wat ze bedoelen te zeggen met het informeren: Jullie hebben nog niet betaald doe dat even anders treffen we maatregelen. Dus wij denken hij is vandaag 1 keer geweest, de weg hierheen is verschikkelijk, laten we eens een keer niet betalen en morgen vroeg weg gaan. Kijken of ons dat lukt! En komt hij alsnog spelen we gewoon het domme toeristje, wat Gijs gaat heel goed afgaat.

Ons idee om te gaan sandboarden gaat niet door, aangezien Gijs behoorlijk last van zn schouder heeft. We rijden daarom naar Hervey Bay en bezoeken het informatiecentrum daar om informatie in te slaan over Fraser Island en over een eventuele tweede whale tour en deze eventuele tour wordt al gauw een feit als we een onwijs gave catamaran op een folder zien en we boeken de tour bij Blue Dolfin. Niet verward raken nu, we gaan walvissen spotten, geen dolfijnen. Die avond gaan we heerlijk warm douchen na 3 weken koud te hebben gedoucht.

De volgende dag rijden we naar de ferry terminal en rijdt Annelot gladjes in zn achteruit de ferry op en na drie kwartier varen, rijden we Fraser Island op met Joep. De bandendruk gaat denderend omlaag en we zijn klaar voor de ruige zandpaden die ook echt ruig zijn. Vele extreme korte heuvels, gaten in de weg, dikke boomstronken en wortels en vreselijk mul zand. De waarschuwingen hebben niks gelogen, maar met Gijs als bestuurder van Joep, met Annelot als navigator, komt alles goed en hebben we zelfs heel veel plezier. Fraser Island is het groot zandeiland ter wereld en er zijn vele dingo's. Het kamperen en lunchen moet in omheinde (met elektrische draden) plekken. Helaas heeft de mens hiervoor gezorgd, doordat toeristen het leuk vonden om dingo's te eten te geven, waardoor de dingo's dit nu van ons verwachten en agressief kunnen zijn. Het alleen wandelen wordt dan ook niet geadviseerd. Gelukkig zijn wij altijd met zn tweetjes. Naast het wandelen op land en over duinen, wandelen we ook door water in Eli Creek, bezoeken we alle meren op het eiland (waar onder Mc Kenzie Lake), de champagne pools, het shipwreck, zien we vele dingo's (rustig maar.. vanuit de auto) en rijden we in totaal 500 km over sandtracks en het schitterende strand, waar overigens een snelheidslimit van 80(!) geldt.

Na ons Faser avontuur slapen we weer in Hervey Bay en lopen we de volgende dag naar de haven om met de catamaran walvissen te gaan spotten. De southern humpback whale om precies te zijn. Als we net de haven uit zijn, spotten we eerst een groep speelse, springende dolfijnen. Na ongeveer een uur spotten we een walvis! Een moeder met een kleine en de kleine is erg enthousiast en springt een paar keer in de lucht, wauw! Dit alles gebeurt zo'n 100 meter bij ons vandaan en we kunnen het dus erg goed zien. We volgen de walvissen nog een kwartier en gaan dan op zoek naar de volgende en stuiteren op 3 walvissen en we zien een paar staarten. Na de lunch spotten we nog meer dolfijnen en varen we op de zeiltjes terug naar de haven. We zijn heel gelukkig en willen graag nog een keer en we vragen of de boot morgen al vol is. Peter (kapitein) geeft aan dat er nog twee plekken zijn en dat het weer ook erg mooi is morgen. Vandaag hadden we veel harde wind, maar morgen zijn de verwachtingen beter. Annelot regelt een fixe (lees 50%) korting en we besluiten gewoon nog een keer te gaan. We krijgen geen spijt! De volgende dag lopen we met een gezellig frans stelletje weer naar de Blue Dolphen. Tijdens de boottocht worden we niet teleurgesteld en krijgen we een show waar we niet eens op hadden kunnen hopen. Een groep van 3 walvissen zijn geïnteresseerd in onze boot en zwemmen onder onze boot door en komen weer terug, al springend en we worden er zelfs nat van, zo dichtbij. Hier blijft het niet bij. Een goed half uur lang geven deze drie walvissen een fantastische show met spy hops, tailflips, jumps en rollen ze een paar keer in de ronde. Dit allemaal vlak bij onze boot en zwommen ze vaak onder de boot door. Wat een prachtige dag en zeker als je de overige ontmoetingen meerekent, want niet alleen deze 3 walwissen spotten we vandaag maar ook moeder walvis met kleintje, 2 mannetjès die een net zo' n gave show weggeven maar even wat korter dan hun voorgangers. En ja we vangen zelfs een glimp op van een dugong en hier en daar zien we een dolfijn uit het water springen. s' Avonds sluiten we de avond af samen met het franse stelletje en bekijken we de foto's en dineren we samen.

Via Inskip Point gaan we naar Tin Can Bay, waar wilde dolfijnen 1x in de ochtend gevoerd worden. In Western Australia hebben we dit ook kunnen doen in Monkey Mia, maar hier was het wat anders opgezet. We voeren de zeldzame humpback dolfin en zetten dan onze reis voort naar Noosa Heads waar we een boardwalk lopen via de bergen, langs de oceaan. Het is een klein, maar erg luxe en duur dorp, met vele dure auto's, mooie mensen en boetiekjes.

The Australian Zoo, home of the crocodile hunter: Steve Irwin. Wat een schitterend dierenpark, waar we de ochtend beginnen met een gratis broodje worst en zodra die op is, hebben we binnen een half uur al een koala, echidna, papagaai en baby krokodil mogen aanraken. Ver cool en Annelot voelt zich gelijk 10 jaar jonger en dir gevoel wordt alleen maar versterkt bij de traantrekkende show die wordt gegeven. In een grote open podium wordt deze gegeven met informatie, muziek en vogels die rondom je oren vliegen, letterlijk! Niet 1, of 2, maar tientallen volgels die het stadion rond vliegen op de juiste momenten. Heel bijzonder en eigenlijk niet in woorden uit te leggen.

Tijdens de spits komen we aan in Brisbane en dat ontgaat ons niet. Wat is het druk! Na het centrum een paar keer rond te zijn geweest, rijden we op de goede weg naar onze camping, 5 km vanaf het centrum. De volgende dag pakken we de bus richting het centrum en het laatste stuk gaan we met de ferry. Eerst maar een garlic pharmasan pizza bread en een wijntje. Dan bezoeken we een fleurig park, een paar pleinen met mooie gebouwen en bekijken we de City Hall van binnen. Ook de kathedraal wordt niet over geslagen en hier branden we nog een kaarsje. Na dit alles hebben we een verlate lunch bij JoJo en bestellen sandwiches en een flesje wijn. Ja, we hebben zeker genoten van Brisbane.